Jak zawsze i wszędzie dogadać się z (prawie) każdym?

Z tematyką temperamentów spotkałem się po raz pierwszy „na poważnie” na jednym ze szkoleń z zakresu zarządzania. Wtedy temat mnie zainteresował natomiast prawdziwa fascynacja nastąpiła w trakcie lektury „Osobowość Plus” Florence Littauer. To wręcz niesamowite, jak znajomość typów temperamentów pomaga lepiej rozumieć zachowania ludzkie. To niesamowite jak pomaga lepiej funkcjonować na co dzień oraz w biznesie.

Wielu managerów zastanawia się jak lepiej zarządzać ludźmi. W tym celu uczą się zaawansowanych “technik” komunikacji czy “nowoczesnych” metod zarządzania.  Jednocześnie wiedza o klasycznych typach temperamentów, nie jest powszechna. A szkoda. Z moich dotychczasowych doświadczeń i pracy zawodowej wynika, że jest to jeden z najbardziej kluczowych elementów związanych z funkcjonowaniem w zespołach. Jest też dość prosty do zrozumienia i wdrożenia do codziennego działania.

Obserwując reakcje uczestników moich szkoleń oraz otrzymując informację zwrotną mogę śmiało zaryzykować tezę, że jest to wiedza w dla wielu rewolucyjna. Podana w odpowiedniej formie- zmienia zespoły. Uczestnicy często są zszokowani precyzją opisu ich osobowości oraz świadomością, że mogą lepiej zrozumieć siebie oraz innych. Wszystko staje się prostsze. Wiele zachowań u innych, szczególnie przeciwstawnych nam typów temperamentów, przestaje nas drażnić. Zaczynamy rozumieć gdzie jest ich źródło. Zespoły uzyskują spokój, lepszą komunikację, lepszą współpracę, zaczynają wykorzystywać naturalne talenty i predyspozycje poszczególnych osób. Naprawdę trudno przecenić wartość jaka płynie z poznania i zrozumienia różnic pomiędzy typami temperamentów. A ile przy tym jest śmiechu, wie tylko ten, kto uczestniczył w tym “procederze” odkrywania tajników osobowości.

Poznanie i zrozumienie typów osobowości daje komfort psychiczny i podnosi jakość zarządzania, ale także sprzedawania i obsługi klienta. Co ciekawe, wcale nie jest to takie trudne, ale poznanie tajników temperamentów wymaga pewnej ilości czasu. Wiele osób, przez lata praktyki intuicyjnie wypracowała umiejętność rozpoznawania typów temperamentów, niekoniecznie nazywając je według klasycznej metodologii Hipokratesa. Takie osoby podczas szkoleń często systematyzują swoją wiedzę i uzyskują potężne narzędzie do budowania lepszej komunikacji ze swoimi podwładnymi, partnerami, kontrahentami czy klientami.

Warto tutaj wspomnieć, że wiedza i znajomość temperamentów jest niesamowicie pomocna także (a może przede wszystkim) w życiu prywatnym i pomaga lepiej zrozumieć i komunikować się z bliskimi. Dobrze jest edukować się w tym względzie razem ze swoim współmałżonkiem czy dziećmi.

Czym jest temperament?

Temperament jest wrodzony i zasadniczo niezmienny. Jest jedną z 3,1 miliarda biochemicznych “liter” ludzkiego DNA, czyli zakodowanych instrukcji budowy i działania w pełni funkcjonalnego człowieka. 

Nad osobowością i charakterem możemy pracować, ale temperament jest niezmienny. Każdy typ temperamentu ma swoje mocne i słabe strony.

Według encyklopedii “temperamentem” w psychologii nazywamy aspekty osobowości związane ze stanem emocjonalnym oraz szybkością i intensywnością reakcji. Cholerycy i sangwinicy poruszają się szybko. Melancholicy i flegmatycy z poruszają się statecznej. Cholerycy i melancholicy przeżywają intensywnie i głęboko, natomiast flegmatycy i sangwinicy są niefrasobliwy i beztroscy. 

Czy można jednym zdaniem scharakteryzować dany typ temperamentu?

Można tak powiedzieć bowiem w skrócie:

  • Towarzyski sangwinik to ekstrawertyczny optymista, dla którego życie to zabawa.
  • Energiczny choleryk to ekstrawertyczny lider, który lubi przejmować dowodzenie. 
  • Perfekcyjny melancholik to introwertyczny pesymista z zagadkami na geniusza. 
  • Spokojny flegmatyk to introwertyczny mediator, który uchyla się przed życiowym i ciosami.

W dużym uproszczeniu można powiedzieć, że sangwinik to w pewnym sensie “odwrotność” melancholika a choleryk to “odwrotność” flegmatyka.

Każdy z nas jest mieszanką typów temperamentów, które mogą być połączeniami zgodnymi (sangwinik-choleryk, flegmatyk-melancholik), uzupełniającymi (choleryk-melancholik, sangwinik-flegmatyk) lub przeciwstawnymi (sangwinik-melancholik, choleryk-flegmatyk). To czyni naukę o temperamentach jeszcze bardziej fascynującą! Niewątpliwie, ja też zaliczam się do osób zafascynowanych tą kwestią. Dlatego za swój cel obrałem sobie popularyzację tego zagadnienia.

Co ta wiedza może Ci dać?

Po pierwsze,  nie próbuj zmieniać innych, ale sam zmień swoje postrzeganie różnych osób. Po drugie, doceniaj ludzi. Za co szczególnie?

  • Sangwiników ceń za lekkość i swobodę.
  • Choleryków za energię i dowodzenie.
  • Melancholików za dostrzeganie szczegółów.
  • Flegmatyków za wierne wspieranie.

Postaraj się wykorzystać mocne strony każdego typu temperamentu i zniwelować słabe. Sukcesem jest umiejętność postępowania z każdym typem osobowości nawet jeżeli jest to nieintuicyjne np. ze względu na to, że Twój współpracownik może reprezentować całkowicie odmiennym typ niż ty.

Wszyscy, nawet ci najbardziej Ciebie irytujący, mają wrodzone zalety, na których Ty i Twoja firma może skorzystać.

Każdy typ osobowości ma inne potrzeby emocjonalne.

Niezaspokojone potrzeby emocjonalne mogą sprawić, że wrodzone zalety zamieniają się w wady. Sangwinicy potrzebują, żeby ich zauważyć i pochwalić. Najlepiej publicznie. Cholerycy potrzebują, by docenić, co dla ciebie robią (są nastawieni na zadania). Melancholicy potrzebują zrozumienia i poważnego traktowania. Flegmatycy potrzebują szacunku za to, kim są, niezależnie od tego ile zrobili (dla nich ważniejsze jest “być” niż “robić” czy “mieć”).

Towarzyski Sangwinik

Podstawowe pragnienie towarzyskiego sangwinika to zabawa. Jego motto brzmi: “niech dobre chwile trwają”. Główne emocjonalne potrzeby to uwaga, przywiązanie i aprobata. Sangwinik zaczyna być przygnębiony gdy życie lub praca przestaje go bawić, kiedy brakuje mu imprez, nie ma możliwości wydawania pieniędzy. Ulgę przynosi mu nastomiast chwila zabawy i “niekończące się” zakupy. Jak najlepiej pomóc sangwinikowi? Najlepiej działają odwiedziny lub prezent, zabranie do restauracji

Energiczny choleryk

Podstawowe pragnienie tego typu to kierowanie (dowodzenie). Motywuje go władza i wpływ. Jego motto brzmi: “chcę to na wczoraj!”. Emocjonalne potrzeby choleryka to lojalność, osiągnięcia, uznanie. Przygnębienie pojawia się kiedy życie wymyka się mu spod kontroli, brakuje mu pracy, brak dochodów. Ulgę przynosi mu wyjście z kłopotów, rozpoczęcie nowego projektu. Jak można mu pomóc? Wyrażaj uznanie za włożony wysiłek. Poproś go o pokierowanie jakąś sprawą. 

Spokojny flegmatyk

Podstawowe pragnienie flegmatyka to święty spokój. Jego motto to: “dogadajmy się”. Główne emocjonalne potrzeby to szacunek, poczucie wartości, cisza i spokój. Częste przyczyny przygnębienia flegmatyka to niespkojne życie lub praca, brak odpoczynku, brak możliwości ucieczki (np. przed problemem czy wyzwaniem). Ulgę przynosi mu oglądanie telewizji, odpoczynek i relaksacja. Sposoby pomocy flegmatykowi to łagodzenie konfliktu, uszanowanie jego przestrzeni. 

Perfekcyjny melancholik

Podstawowe pragnienie: perfekcja. Jego motto brzmi “przyjrzyjmy się szczegółom”. Potrzeby emocjonalne to porządek i dokładność, wrażliwość, cisza i przestrzeń. Najczęstsze przyczyny przygnębienia to brak doskonalošci w życiu lub pracy, brak nadziei, brak rozwoju. 

Ulgę przynosi mu organizowanie się i czas spędzony w samotności. Jak najlepiej pomóc melancholikowi? Wysłuchaj jego problemów, okaż ciepło i troskę.

Podsumowując, wiesz już jakie są typy temperamentów oraz co je charakteryzuje. Wiesz też co może motywować, a co demotywować dany typ. W kolejnych wpisach zajmę się szczegółowym omówieniem poszczególnych typów, abyś jeszcze lepiej mógł poznać to ciekawe zagadnienie i przełożyć na działanie w domu i w biznesie.


0 Comments

Leave a Reply